Vandaag ging voor het eerst de spuit erin. Dopje eraf, vetje vastpakken, naald door die huid en spuiten maar.

Ik zet de spuit op mijn buik, duw, twijfel en trek terug. “Je zat er al in”, zegt de verpleegkundige. Oh, denk ik, en doe het nog een keer. De vloeistof -nu nog een simpele zoutoplossing- verdeelt zich onder mijn huid.

Neh. Bleh. Bluh.

Dan is het klaar. Lees verder →