Lieve, liefste jongen,

Wat ik je later vertellen zal over je eerste jaar?

Eerst, en eindeloos: de Liefde. Ik prent het in je hoofd, druk het op je hart, fluister het tegen de sterren en schrijf het in de lucht: Ik. Hou. Van. Jou.

Kan me niet schelen dat het zoet is, en zacht. Altijd te zoet en zacht voor wie verhard is – ze zijn met velen. Het kan me niet schelen. Er is een dankbaar hart dat klopt voor twee.

Ach. Ik weet: soms zal je Boos (op me) gaan zijn.

Kwáád zelfs. Dikke tranen huilen om het Grote Onrecht dat ook ik je vast eens aan zal doen. Ik weet het, want zo gaat het. Zo hoort het te gaan. In jou schuilt een mensje met een eigen wil en precies dat is mijn taak: jou begeleiden om jezélf te ‘worden’ – of is het eigenlijk al Zijn?

“In Vrijheid Verbonden. In Verbondenheid Vrij.
Ben ik, en jij met mij.
In Liefde zijn Wij.”

Je hebt je dit jaar zo prachtig ontwikkeld.

Van pasgeboren baby naar rechtopstaande, voorzichtig-lopende bijna-dreumes. Een steeds grotere wereld met steeds meer klanken. Steeds meer begrip. Steeds meer komt jouw eigenheid naar voren. Het is intens en dat zal het blijven. Het is veelzijdig en dat zal het zijn. Het is vermoeiend en wie weet, wie weet, wordt dat te zijner tijd een béétje minder.

Maar tot die tijd?

We staan aan de vooravond van een nieuw jaar.

Jouw babytijd zal altijd en onlosmakelijk verbonden blijven aan ‘dat gekke coronajaar’. 2020 staat vooral bekend om De Pandemie Die De Wereld Platlegde – en al het grote en kleine leed wat daarmee samenhangt. Maar voor ons begon 2020 op die ene dag in januari, toen jij geboren werd en ik mijn ogen sloot.

Die dag kwam er een Zoon ter wereld.
Die dag werd een vrouw tot Moeder gemaakt.

Oneindig veel liefde,
Mama