Vuur. Dat is toch wel het woord van begin 2020. Vuur in de oudjaarsnacht. Vuur in Bagdad. En vuur, eindeloos vuur in Australië. Beelden zo heet dat je er koud van wordt.

Koala’s die snakken naar water. Kangoeroes die elkaar troosten.
Brandende gebieden zo groot dat ons verstand het niet meer kan bevatten.

Duizenden, zo niet miljoenen slachtoffers. En iedere minuut komen daar nieuwe doden bij.

Voel jij je machteloos?

Ik wel. Want de wereld brandt.
In Iran gaan honderdduizenden mensen de straat op.
In Australië vluchten duizenden mensen het strand op.
Miljoenen dieren verliezen hun leefgebied of, nog erger: hun leven.

We horen het, kijken ernaar (of kijken weg) en zuchten diep. Wat zijn we machteloos. Wat voelen we ons machteloos. Of ben ik de enige?

Het is waar: wij kunnen de bosbranden in Australië niet stoppen. Net zoals we geen invloed hebben op de keuzes van Amerika en Iran. Als de wereld brandt, dan brandt de wereld. Ongecontroleerd. Explosief. Gedreven door egoïsme, macht, waanzin. Gedreven door krachten die ons denken te boven gaan.

In verkeerde handen is vuur desastreus.

Toch zijn we niet machteloos.

Want vuur heeft een enorme kracht. Het geeft onze grenzen aan. Tot hier en niet verder! Het wijst de richting. Dáár wil ik heen! Vuur is in potentie een enorme katalysator voor verandering. Dat heeft met machteloosheid niets te maken.

Wel met wijsheid en verantwoordelijkheidsbesef. Want: “With great power comes great responsibility.”

Wat we kunnen doen

We kúnnen niets doen. Bang voor vuur. Verlamd door de gevolgen, door machteloosheid overmand. We kúnnen de straat op, toortsen in onze handen. Klaar om rücksichtslos alles in de hens te steken wat op ons pad komt. We kunnen onze machteloosheid omzetten in gekrenkte ego’s, vuur met vuur bestrijden als boze slachtoffers van de maatschappij. We kunnen steeds verder gaan. De Rode Knop induwen Omdat Het Kan, vanuit het misplaatste gevoel dat er Nu Eens Naar Ons Geluisterd Moet Worden!!!!!11111!!

Of: we kunnen Vuur gebruiken zoals het is bedoeld. Met wijsheid en verantwoordelijkheidsbesef. Als kracht tussen macht en machteloosheid. Dicht bij onszelf. Dicht bij wat we écht belangrijk vinden.

• Breekt je hart bij al het dierenleed in Australië? Ook in onze samenleving zijn er dieren die lijden, iedere dag opnieuw, zonder dat zij worden gered. Zet je machteloosheid om in actie. Hoe kun jij helpen? Voor welke dieren wil jij iets betekenen? Wat past bij jou?
• Maakt het wereldnieuws je boos of bang? Heb je moeite met alle ongebreidelde boosheid die in onze samenleving zit? We kunnen niet voorkomen dat mensen handelen vanuit egoïsme of macht. Maar we kunnen wel voorkomen dat we hetzelfde doen. We kunnen verantwoordelijkheid nemen. De wijsheid bewaren. Ons eigen handelen in ogenschouw nemen.

We kunnen water op het vuur gooien. We kunnen coulance tonen richting elkaar. We kunnen elkaar proberen te begrijpen. We kunnen respectvol onze stem laten horen of er juist bewust het zwijgen toedoen. We kunnen onze eigen bijdrage leveren. We kunnen de rode knop niet indrukken, zelfs al voelen we ons geprovoceerd en zelfs al zijn we ertoe in staat.

We kunnen machteloosheid omzetten in actie en macht omzetten in kracht.
We kunnen het vuur in ons hart laten ontbranden.

We kunnen krachtig zijn.
Of bang. Of boos.
Of allemaal tegelijk.

Want de wereld brandt. En wat doen wij?